В Беларуси вводятся новые лимиты на посылки из зарубежных интернет-магазинов - не более 22 евро в месяц и весом не более 10 килограммов.
Установлено, что таможенные платежи не уплачиваются в отношении товаров для личного пользования, пересылаемых в международных почтовых отправлениях в течение календарного месяца в адрес одного физлица, находящегося на территории республики, и (или) либо ввозимых на территорию страны в течение календарного месяца в адрес одного получателя в качестве товаров, доставляемых перевозчиком, если таможенная стоимость таких товаров в совокупности не превышает сумму, эквивалентную 22 евро, и общий вес в совокупности не превышает 10 килограммов (ранее 200 евро и 31 килограмм соответственно).
Указ вступает в силу через два месяца после его официального опубликования.
В ноябре прошлого года страны ЕАЭС рассматривали вопрос введения налога на покупки в зарубежных интернет-магазинах. Один из вариантов, который предлагала Евразийская экономическая комиссии, — ввести сбор в размере 15 евро на все посылки из-за рубежа дороже 22 евро и тяжелее 1 килограмма. Но позже от идеи ввести налог отказались.
Все на борьбу с импортом и оттоком валюты, товарищи!
у меня все равно нет денег, а у китайцев руки кривые
Белоруссия из товаров, которые в основном покупают в интернет магазинах, ничего не производит.
– Бог дзяліў між народамі землі. Адным тое, другім – тое. Прыйшлі беларусы… Вельмі ж пану богу спадабаліся. Ён і пачаў нас надзяляць: «Рэкі вам даю поўныя, пушчы – нямераныя, азёры – нялічаныя. Спёкі ў вас ніколі не будзе, але і холаду –пагатоў. Зажэрціся на багатай зямлі не дам, каб былі ўвішныя, кемлівыя, працавітыя, але і голаду ў вас ніколі не будзе. Наадварот, у голад шмат багацейшыя людзі будуць да вас прыходзіць. Не ўродзіць хлеб, то ўродзіць бульба. А яшчэ звяры і дзічына ў пушчах чародамі, рыбы ў рэках касякамі, пчолы ў борцэх мільёнамі. А трaвы – як чай. Не будзе голаду. Жанчыны ў вас будуць прыгожыя, дзеці – дужыя, сады – багатыя, грыбоў ды ягад – заваліся. Людзі вы будзеце таленавітыя, на музыку, песні, вершы – здатныя. На дойлідства – таксама. I будзеце вы жыць ды жыць, ну як...» Тут яго Мікола ў бок штурхае: «Пане божа, да вы падумайце. Гэта ж вы ім рай аддаяцё! Гэта ж вы бо-жа мой!.. Ды яны пры іхняй языкатасці туды з сапраўднага раю ўсіх перавабяць! Яны ж языком менцяць – дай бог нам за вамі». Бог падумаў, крэкнуў, але назад адбіраць не будзеш. Сапраўды, ёсць ужо яна, зямля. Лані бягуць – лес варушыцца. Рыба чаўны з вады выціскае. Дрэвы – да сонца. «Добра, – кажа, – зямля будзе – рай. А каб не занадта вы перад маім раем ганарыліся – дам я вам найгоршае ўва ўсім свеце начальства. Яно вам таго раю трохі збавіць дый пыхі трохі-трохі вам саб'е. Гэта вам для раўнавагі».
(с, У.Караткевіч, Каласы пад сярпом тваім)